Damascus steel
فولاد دمشقی نام نوعی فولاد است که در قرون وسطی و عصر نوین بسیار محبوب بود. این نام به شهر سوریه، دمشق، که مرکز تجاری سابق چاقوها و شمشیرها با این نوع تیغه بود، نسبت داده میشود. امروزه، فولاد دمشقی به ندرت استفاده میشود اما هنوز به خاطر ظاهر تزئینیاش مورد تحسین قرار میگیرد.
فولاد دمشقی یک فولاد مرکب است، یعنی فولادی که از دو یا چند پایه فولاد با ویژگیهای مختلف ساخته شده است. محصول نهایی دارای بافتی به وضوح قابل مشاهده از لایههای متناوب مواد پایهاش است. برای تولید یک فولاد مرکب از دو یا چند نوع فولاد استفاده میشود تا محصول نهایی ترکیبی از نقاط قوت آنها را به دست آورد. فولاد دمشقی به منظور جبران معایب فولاد به عنوان مادهای در تولید شمشیرها، چاقوها و دیگر سلاحها توسعه یافت. استفاده از فولاد سخت یا نرم برای ساخت تیغهها منجر به مزایا و معایب خاصی میشود: تیغههای ساخته شده از فولاد سخت بسیار قوی هستند و لبه خود را برای مدت طولانی حفظ میکنند، اما همچنین شکننده و سریعاً میشکنند. از طرف دیگر، تیغههای ساخته شده از فولاد نرم نمیشکنند اما خم میشوند و لبه خود را سریعاً از دست میدهند.
ترکیب فولاد سخت و نرم که به طور معمول در فولاد دمشقی وجود دارد، منجر به تولید محصول نهایی میشود که نمیشکند (مانند فولاد نرم) در حالی که هنوز نگهداری لبه خوبی (مانند فولاد سخت) ارائه میدهد. مواد پایه فولاد دمشقی معمولاً به هم جوش داده میشوند. لایههای فولادی بهطور چکشکاری جوش داده میشوند طبق یک اصل اساسی: لایههای ریزتر فولاد بهتر و آسانتر به هم متصل میشوند. جوش دادن چند صد لایه برای یک تیغه غیرمعمول نیست.
امروزه، فولاد دمشقی دیگر در تولید تیغه نقش ندارد به دلیل در دسترس بودن محصولات فولاد یکپارچه (ساخته شده از یک نوع فولاد) که خواص مشابهی را که در فولاد دمشقی با ترکیب دو یا چند نوع فولاد به دست میآید، ارائه میدهد. فولاد دمشقی هنوز به خاطر ظاهر تزئینی و تاریخچه طولانیاش مورد تحسین قرار میگیرد.
فولاد دمشقی – که به فولاد داماست (DE) نیز شناخته میشود – به عنوان یک نسل از فولاد ووتز که در هند و خاورمیانه در قرن ۳ قبل از میلاد استفاده میشده، در نظر گرفته میشود. تکنیک استفاده شده برای ساخت تیغههای دمشقی به نظر میرسد که در دمشق، پایتخت سوریه، برای ساخت شمشیرها و شمشیرهای کُرُد تکمیل شده است.
با این حال، منشاء دقیق و معنی فولاد دمشقی موضوعی بحثبرانگیز است و نظریههای زیادی در این زمینه وجود دارد. دشواری در این است که تاریخ آن را به دقت ردیابی کنیم، به دلیل تحول سریع آن در مناطق مختلف جهان طی قرنها. علاوه بر این، از دست رفتن روش تولید اصلی فولاد دمشقی در قرن ۱۸ به ابهام بیشتر نظریهها در مورد منشاء آن افزوده است.
برای اکثر مردم، منشاء نام “فولاد دمشقی” به طور مستقیم به پایتخت سوریه مرتبط به نظر میرسد، که توضیحی ساده و مستقیم ارائه میدهد. با این حال، بر اساس نظریههای دیگر، ممکن است فولاد در ابتدا در ایران ساخته شده باشد و نام “دمشق” ممکن است به سادگی از یک پارچه گرانبها که در دمشق بافته شده و الگوهایی مشابه با آنچه بر روی تیغههای فولاد دمشقی فورج شده بود، گرفته شده باشد.
اما یک چیز مشخص است: در طول قرنها، فولاد دمشقی به نمادی از کیفیت، زیبایی و استثنا تبدیل شده است.