Hickory Wood
هیکوری (Carya) یک گونه از خانواده گردو است. چوب آن برای ساخت دسته‌های چاقو استفاده می‌شود.
بسته به طبقه‌بندی دقیق درون جنس، بین ۱۷ تا ۱۹ گونه درخت هیکوری بومی آمریکای شمالی (کانادا، ایالات متحده و مکزیک) و همچنین آسیا جنوبی، جنوب شرقی و شرق (هند، اندونشیا، چین) وجود دارد. آمریکای شمالی دارای جمعیت بسیار زیادی از درختان هیکوری است. حتی نام این درختان به ریشه آمریکای شمالی آن‌ها اشاره دارد. “هیکوری” از واژه “پوکاهیکورا” گرفته شده است. در زبان الگونکوین، که یک قوم بومی آمریکایی است که در سرزمین‌های کنونی استان‌های انتاریو و کبک کانادا زندگی می‌کردند، این واژه به نوشیدنی‌ای اشاره دارد که از آجیل‌های فشرده‌شده درخت هیکوری تهیه می‌شود.
گونه‌های مختلف هیکوری نشان‌دهنده رشد بسیار متنوعی هستند، از درختچه‌هایی مانند Carya floridana که به ارتفاع چند متر می‌رسد، تا Carya illinoinensis، که به عنوان درخت پکان شناخته می‌شود و می‌تواند تا ۴۵ متر ارتفاع بگیرد. چوب هیکوری واقعی که در تولید چاقو استفاده می‌شود، چوب هیکوری ماکرنات (Carya tomentosa) است، که گونه‌ای بومی در جنوب شرقی ایالات متحده است. چوب سخت هیکوری واقعی به رنگ خاکستری-قهوه‌ای با رگه‌های قهوه‌ای به‌خوبی قابل مشاهده است. ظاهر آن شبیه به چوب توس در اروپا است. هیکوری واقعی بسیار سخت، بادوام و آسان برای پردازش است.
مردم بومی در آمریکای شمالی از چوب هیکوری برای ساخت کمان استفاده می‌کردند. مهاجران اروپایی به‌زودی هیکوری را به‌عنوان یک ماده مطلوب برای تمامی کاربردهایی که به ماده‌ای بسیار مقاوم و بادوام نیاز داشتند، ارزیابی کردند – از جمله کالسکه‌ها، دسته‌های ابزار، چوب‌های درام و همچنین بسیاری از انواع تجهیزات ورزشی (چوب‌های بیسبال و تا اوایل قرن بیستم، چوب‌های گلف). امروزه نیز کمان‌ها از چوب هیکوری ساخته می‌شوند، درست مانند کمان‌های بومی آمریکایی.